Kennelijk vind ik het zo leuk dat ik er genoeg motivatie voor heb; hoeveel mensen zeggen er niet dat ze ooit een boek gaan schrijven? En hoeveel mensen doen dat echt? Aangezien ik dat wel heb gedaan – en zelfs meerdere boeken – heb ik er duidelijk genoeg motivatie voor! Maar wat vind ik nu zo leuk aan het schrijven van boeken?
Waarom vind ik schrijven leuk?
Ik dacht altijd dat schrijven een leuke hobby was en dat was het uitgeven van die verhalen ook. Het is nog steeds een grote hobby van me, maar dat ik er nu geld mee verdien is natuurlijk mooi meegenomen.
Schrijven is mijn passie
Dat schrijven mijn passie is weet ik eigenlijk al jaren. Schrijven werkt als ontspanning, het voelt goed om te doen. Voor mij is schrijven echt me-time. (Behalve als ik MOET schrijven om een verhaal af te maken, dan voelt dat vaak niet zo. Maar als ik al die keren mezelf niet overtuigd had om door te gaan, dan had ik nu vele onafgemaakte verhalen liggen en was ik vast niet zo trots op mezelf geweest…)
Het trotse gevoel als een verhaal af is
Oh wat ben ik trots op mezelf als ik weer een verhaal af heb! Vooral als dat een verhaal is waar ik maandenlang mee bezig ben geweest. Vaak moet ik op het laatste moment de stukken schrijven die ik het minst leuk vind om te schrijven (ik schrijf een boek zelden op volgorde van hoofdstuk) en wat ben ik dan trots als het verhaal af is! Alsof je écht je einddoel hebt behaald. Wat een euforisch gevoel is het om een verhaal af te hebben. Er zijn veel mensen die verhalen niet afmaken, dus het gevoel dat je krijgt als je een verhaal wél afmaakt is geweldig.
Ik moet schrijven om mijn creativiteit kwijt te kunnen.
Als ik in mijn hoofd een verhaal bedenk, dan moet dat opgeschreven worden, anders raakt mijn hoofd vol. Ik moet het verhaal opschrijven om ruimte in mijn hoofd te krijgen en rust terug te vinden. Ik vind het heerlijk om nieuwe verhalen te bedenken en ik vind het fijn om dit te uiten.
Mensen genieten van mijn boeken
Het gevoel dat je krijgt bij het afmaken van een verhaal is euforisch, maar het gevoel dat je krijg als mensen je vertellen dat ze genoten hebben van je verhaal is misschien nog wel veel beter!
Schrijven maakt me gelukkig
Er is een tijd geweest dat ik niet schreef, want; geen tijd, geen zin, en nog meer excuses. In die tijd zat ik niet lekker in mijn vel en toen ik het schrijven weer oppakte, is het nooit meer gestopt (hoewel het met twee kinderen in huis niet altijd makkelijk is om tijd te vinden om te schrijven). Wat ik me wel heb gerealiseerd is dat ik gelukkig word van schrijven – of mijn verhalen nu wel of niet uitgebracht worden, of ze nu wel of niet gelezen worden door anderen. Ik hoef niet rijk of beroemd te worden met mijn verhalen, het enige wat ik wil is dat ik er gelukkig van word!
